Bir melodinin içerdiği dram kadar yüklüyüm bugün.
Oldukça hafif, narin bir o kadar da sallantıya müsait.
Yanlış bir nota gibi kararsız ve zamansız.
Hiç olmadığı kadar tuhaf, dengesizim bugün.
Bir yanım karamsar, bir yanım iyimser.
Ben ortada kalmış gibiyim.
Yaşıyorum o kadar.
Bir felsefecinin dediği gibi düşünüyorum.
Bir anne gibi ağlıyorum bazen.
Günden güne değişiyorum.
Değişiyorum o kadar.
Bütün mat renkleri ruh halimle kucaklıyorum.
Gün doğuşu ya da batışı farketmiyor.
Zaten rüyalar aleminde geziyorum.
Çok fazla rüya görüyorum; hem uyurken hem uyanıkken.
Aldırmıyorum o kadar.
Sahi, bitkiler nasıl suyla beslenip büyüyorsa ruhumuz da aynı bunun gibi müzikle besleniyor farkında mısınız?
Bugün.. Oradaydım, bir ilkin olduğu yerde. Söylenecek söz kalmadı ben söyledim hepsini. Tek farkı sen duymadın beni.
Bugün.. Oradaydım, bir ilkin olduğu yerde. Söylenecek söz kalmadı ben söyledim hepsini. Tek farkı sen duymadın beni.
enkaza dönüşmüş duygular,benzeri olmayan savaşlar gibi,hadi dağıt hepsini.......nefis yazı,kafanıza sağlık...
YanıtlaSil